Yara is vanmiddag om 13 uur en 13.10 uur bevallen van 2 reutjes .
Het eerste reutje leek sprekend op zijn vader , witte teentjes en witte borstvlek , zijn gewicht was 212 gram .
Het tweede reutje was helemaal zwart en zijn gewicht was 223 gram .
Yara was meteen een zorgzaam moedertje , ik hoefde nergens mee te helpen ze deed alles zelf , meteen de vliezen eraf halen , navelstrengetje doorbijten , wassen , ze had het maar druk .
Ze is bevallen in haar mandje , ze glipte de werpkist uit toen ze persweeen kreeg en ging in haar mandje naast de werpkist liggen , nou prima als dit haar voorkeur had .
Toen ze het tweede reutje aan het schoonmaken was hoorde ik een pup even flink piepen en dacht , zo die laat zich al flink horen want ze waren beide op zoek naar de tepels .
Nadat Yara het tweede reutje ook helemaal gewassen had en ik hem had gewogen , heb ik ze verhuisd naar de werpkist .
Zal er geen derde meer komen , had zo gehoopt op een teefje , maar de weeen bleven uit .
Ineke kwam even kijken naar moeder en kindjes en na een uurtje genoten te hebben van Yara en haar puppies wou Yara voor een stuk worstje wel eventjes de werpkist uit en konden we haar buikje voelen .
Ook even snel de puppies kijken en toen kwam de schrik ....
Het voetje van de eerste pup bloedde en er waren 3 teentjes die er los aanhingen.
Het zag er niet mooi uit en ik heb meteen de da gebeld .
Ik denk en weet haast wel zeker dat Yara per ongeluk de teentjes heeft gebeten toen ze zo ijverig de tweede pup aan het wassen was en het pootje van deze pup zo dicht bij de vliezen en navelstreng van de ander pup lagen .
Dit was natuurlijk ook dat gepiep , ze lagen naast elkaar .
Samen met Ineke , Yara en de beide pupjes zijn we onmiddelijk naar de da gereden en deze zag
het somber in , amputatie van het voetje en een invalide pupje die op 3 pootjes zou lopen .
En dan nog het infectiegevaar en de nestperiode .
Zo ontzettend moeilijk maar ik besloot om de pup in te laten slapen .
Een wijs besluit zei de da , hij vond het ook verschrikkelijk en zo jammer , maar het beste voor de pup .
Ik ben er zo ontzettend verdrietig van , dit was net even teveel na de afgelopen periode .
Ineke had het er ook erg moeilijk mee maar kon zich ook vinden in dit besluit hoe verdrietig en naar het ook was .
Zo'n stomme pech , dit gebeurt haast nooit , Yara kon het ook niet helpen maar was waarschijnlijk te ijverig en enthousiast .
Yara is nu wat van slag , zo logisch , het bezoek aan de da , vrouwtje die zo verdrietig is .
Dit maakt me weer sterk , ze zorgt heel goed voor de ene pup en verdient een vrouwtje die haar prijst en verteld hoe goed ze het doet en niet een vrouwtje die heel erg verdrietig is want dat maakt haar in de war .
Even een paar daagjes rust , nog geen bezoek , de kinderen en mijn ouders moeten nog even wachten want dit lijkt mij voor Yara wel zo verstandig .